Yeni Şafak muharriri Kaplan: İstanbul düştüğü için hayatımız soldu; nefesimiz dondu; tarih durdu; hakikat seyahatimiz son buldu

Yeni Şafak muharriri Yusuf Kaplan, “İstanbul, Mekke’sini yitirdiği vakit kalbi durdu; Medine’sini yitirdiği vakit ruhu çekildi; o yüzden meyve veremez oldu; o yüzden hakikat şiirinin müziğini besteleyemez oldu. İstanbul düştüğü için hayallerimiz suya düştü. İstanbul düştüğü için argümanlarımızı yitirdik. İstanbul düştüğü için hayal göremez olduk. Kaç nesil, İstanbul düşü gör/e/meden yaşıyor! İstanbul düştüğü için hayatımız soldu; nefesimiz dondu; tarih durdu; hakikat seyahatimiz son buldu.” görüşünü savundu.

Kaplan daha evvel kaleme aldığı yazısını bugünkü köşesinde yine yayımladı. Kaplan, “İşte o yüzden İstanbul’un gökkubbesi çöktü ve o yüzden İstanbul, düş göremez oldu. İstanbul gitti. Şiir bitti. Tahminen de şiir bitince, İstanbul da çekti gitti…Oysa İstanbul olmadan, İstanbul asil ruhuna yine kavuşmadan, İstanbul toparlanmadan ve ayağa kalkmadan kendimize gelebileceğimizi düşünmeyelim bile. Lakin biz kendimize gelemediğimiz sürece, İstanbul’un kendine gelemeyeceğini de âlâ bilelim. Biz olmadığımız için, biz burada olamadığımız için İstanbul yok. İstanbul, “fâtih”ini arıyor: İstanbul’u yine diriltecek, İstanbul’u tekrar gül bahçesine, lâle bahçesine, bir şehrâyine çevirecek “fâtih”ini arıyor İstanbul.” niyetini lisana getirdi.

Kaplan şu tabirleri kullandı: 

“Evet İstanbul, can çekişiyor: Ölümlerden mevt beğeniyor her geçen gün!

Lakin İstanbul, ölmeyecek. Atlılar, İstanbul’u kurtarmaya gelecek; “koşu bittikten sonra da koşmasını bilen atlılar…”

İstanbul’un diriltici bir soluğa, hayat bahşedici bir ses’e muhtaçlığı var: İsrafil’in kalk borusu üzere diriltici, silkeleyici, ruh üfleyici, derinlerden, tâ derinlerden, ötelerden, ötelerin ötesinden gelecek, tekrar diriliş muştusunu getirecek ve İstanbul’u yine kendine getirerek ayağa kaldıracak gür bir “ses”e ve “nefes”e…