Abdurrahman Dilipak: Cemaatin oluşma yerleri tevhidden uzaklaşınca tefrikanın, fitnenin merkezi oldu

Yeni Akit müellifi Abdurrahman Dilipak, bugünkü yazısında “Cemaat hem kavram ve hem de kurum olarak dejenere oldu. Cami, dergah üzere kişilik ve şahsiyet mektebi olması gereken yerler bozulunca cemaatin oluşma yerleri tevhidden uzaklaşınca tefrikanın, fitnenin merkezi oldu” görüşünü lisana getirdi.

İslam dünyasında en büyük caminin cem olunan yerin Kabe olduğunu yazan Dilipak, şöyle devam etti: “Bugün ferdin mescitten uzaklaşması sonucu, caminin bu müfsitlerin elinde bir Dırar mescidine dönüşmesi ile ifsad gerçekleşmiş oluyor. Bugünkü cemaat denilen yapılarda bu mescitteki cemaat, ümmetin vahdetine çağıran yapılar değil, oradan kopartılan ve herkesin kendini işin merkezinde gördüğü yapılar haline geldi. Esasen eğitim kurumlarında maarif yok. Devlet bir yandan, partiler, menfaat kurumları bir yandan, İslam zıtları öte yandan, tefrikaya düşmüş, ahlakı zaaf ve menfaat topluluklarının elinde oyuncak olmuş bir cemaatten kim ne hayır bekler ki. Herkes tıpkı bütünün modülleri olarak insanları hakka ve hayra çağıracaktı hani. Herkes kendine çağırıyor.

 Allah’ın buyruğuna uymazsan haram, Resul’ün sünnetine uymazsan mekruh, onlar üzere düşünmezsen dinden çıkarsın. Bunlar ittihada değil tefrikaya hizmet ediyorlar bu halleri ile. Kimi aslında memleketler arası sistemin Truva atı olmuş kimi gırtlağına kadar akçeli işlere karıştırmış. Siyasetle al gülüm-ver gülüm. Sünni’si, Alevi’si fark etmiyor. Kimi aslında milletlerarası sistemin taşeronu olmuş. Bu türlü bir cemaatten kim ne hayır bekler. Kendisi himmete muhtaç bir dede, nerde ki gayrıya himmet ede. Bir kısmı zati seremoni, ritüel, kostüm ve ikonografyaya indirgemiş dini, kimi mabetlere, dergaha hapsetmiş, kimi için din kültürel bir aidiyet, onların vicdanlarına hapsetmiş olmalı, dinlerini.”

Parti sözünün Arapça kökenine değinen ve Kur’an-ı Kerim’deki 5 sayfalık kısma “bir hizb” denildiğini tabir eden Dilipak, “Yani bir bütünün ondan ayrılmaz bir kesimine, cüz’üne, hizb/parti denir. Bizde o denli mi, herkes birbirinin gözünü oymak için fırsat kolluyor. Memleketi herkes, oburunun elinde kurtarmaya çalışıyor. Kimse kendi içindeki ötekinden beter ahlaksızlardan kurtulmak için kılını kıpırdatmıyor. Bu manada ‘hizipçilik’ ya da ‘partizanlık’ tefrikanın dinamiğini oluşturur. Bu da toplumun asli dokularının, hücrelerinin kanserleşmesi manasına gelir” diye yazdı.

Yazının tamamını okumak için