​Mehmet Altan yazdı: “Devlet buyruğunda çalışan katiller” kimin kelamı?

Basın Tarihi’nin peşinde koşmanın sayılamayacak kadar hüznü ve sayılamayacak kadar yararı var. Hem Türkiye’ye hem medyaya otopsi yapabiliyorsunuz.

* * *

Otopsilerden bir iki örnek vereyim… Muhalefet, yaşadığımız kâbustan kurtulup “Güçlendirilmiş parlamenter sisteme” dönmeyi vaat ediyor. Bu lafı duyar durmaz benim aklıma Faili Meçhul Cinayetler Kurulu Raporu. Lockheed askerî uçak rüşvet olayını araştıran komite raporu…. Susurluk Kurulu Raporu geliyor.

Satır satır bildiğim bu üç raporun ortak bir özelliği var; üç rapor da Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurul’una inemedi. Hangi irade bu raporların genel heyette görüşülmesini engelledi? O ve gibisi iradelerin belini kırma amacı de muhalefetin vaatleri ortasında mı?

* * *

O otopsiye bir de medya için örnek vermek isterim. Yapılan bir haberin sonrasında o hususla ilgili tüm gelişmeleri de takip etmeye fikr-i takip diyoruz. Şunu rahatça söyleyebilirim, Genel Kurul’a indirilmeyen raporların içeriği hakkında daima bir takip kelam konusu olsaydı, artık susturulmuş görünen Sedat Peker’in ifşa ettiği ve kanserli bir bedenin metastazlarını anımsatan skandallar yine yaşanmazdı.

O vakitler hiç olmazsa kurul kuruluyor, raporlar hazırlanıyormuş, artık siyasal arsızlık ve yüzsüzlük o raddeye geldi ki, tükürüğe yağmur muamelesi yapılıyor. Çok süratli bir çöküş ve çürüme var.

* * *

Andığım o üç raporda aslında daima metastaz yapan bütün kanserli hücrelerin tarifi ve resmi var. Onlardan birini Susurluk Komite Raporu eklerinden bulup çıkarmış, birinci defa 14 Ağustos 2004’te, Sabah gazetesinde Prizma köşesinde yayınlamıştım. O eski yazımı bir defa de 23 Ocak 2008 tarihinde Star gazetesinde başyazı olarak yayınladım… Yeniden hatırlatmamın geçmişe otopsi yapma açısından faydalı olacağını düşündüm.

* * * 

“Devlet buyruğunda çalışan katiller” 

“Susurluk skandalı. Yaklaşık on yıl evvel patlak veren şu vahim skandal.

İsterseniz bunu TBMM’deki Susurluk Komitesi’ne tabir veren o periyodun Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire Lideri Hanefi Avcı’nın anlatımından öğrenelim:

‘Neticede PKK’nın ve öbür örgütlerin destekçisi faal ögelerin susturulduğunu, daha sonra faaliyet gösterilecek taban kalmayınca resmi vazifeli ve sivil şahıslardan teşekkül ettirilmiş olan bu kümelerin kendilerine menfaat temini uğruna mafya tipi birtakım yasadışı faaliyetlere giriştiklerini…

Bu kümelerin Emniyet, MİT ve JİTEM içerisinde farklı ayrı oluştuğunu, Emniyet içerisinde Emniyet Genel Müdürü Mehmet Ağar’a bağlı Özel Harekât Dairesi Lider Vekili İbrahim Şahin’in başkanlığında özel harekatçılardan ve Korkut Eken’e bağlı sivillerden, MİT içerisinde Mehmet Eymür’e bağlı özel harpten geçmiş subaylar ile çok ülkücü ve mafya denen insanlardan, JİTEM içinde kendilerine bağlı şahıslardan teşekkül ettiğini… 

Güneydoğu’da eleman olarak kullanılırken daha sonra bu kümeler içinde en büyük para tahsilatçısına dönüştüğünü, Yeşil’in şu anda MİT içinde Mehmet EYMÜR ve arkadaşları tarafından resmen eleman olarak kullanıldığını, Ege Bölgesi’nde JİTEM’e bağlı Yüzbaşı Sinan Yaşar ve birtakım astsubayların mafya bağlarına giriştiklerini, bunların ve Ankara Jandarma İstihbarat vazifelisi binbaşı Ali YILDIZ’ın mafya örgütleriyle de görüşerek menfaat temin ettiklerini, Kocaeli Jandarma Alay Kumandanı Veli KÜÇÜK’ün mafyacılarla sıkı diyaloğunun olduğunu…’

* * *

Devrin Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire Lideri Hanefi Avcı’nın fotoğrafını çizdiği bu ‘Susurluk Skandalını’ periyodun Cumhurbaşkanı nasıl değerlendiriyordu?

İsterseniz yine onu da TBMM’deki Susurluk Komite Raporu’ndaki bir evraktan öğrenelim.

3 Kasım 1996 günü Susurluk olayı patlak verir.

Süleyman Demirel Cumhurbaşkanı, Necmettin Erbakan Başbakan ve Mesut Yılmaz ana muhalefet önderidir. 12 Kasım günü Mesut Yılmaz Cumhurbaşkanı’nı ziyaret eder.

13 Kasım 1996 günü Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, Başbakan Necmettin Erbakan’a ‘kişiye özel’ ibaresi ile bir mektup müellif.

Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in, devrin başbakanı Necmettin Erbakan’a yazdığı mektup motamot şöyledir:

‘Sayın Prof. Dr. Necmettin Erbakan, Başbakan

Ankara 12 Kasım 1996 tarihinde ziyaretime gelen ana muhalefet partisi Genel Lideri Mesut Yılmaz bana özetle aşağıdaki konuları intikal ettirmiştir:

‘Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesinde Özel Harekât Dairesi vardır.

Aldığımız duyumlara nazaran bu dairenin birtakım elemanları, “uyuşturucu, kumarhane, haraç ve adam öldürmesi” gibi işlere karışmaktadır. 

Son olay bunun vehim olmadığını, hatta sanıldığından da berbat olduğunu göstermiştir. Ömer Lütfi Topal’ı öldürenlerin itirafı olağanüstü enteresandır.

Bu şahıslar hatası itiraf ettikleri halde Ankara’ya celbedilmişler, hala hür gezmektedirler.

İstanbul Emniyet Müdürlüğü’nde her türlü doküman hazırdır.

Aşiret reisi, devleti kullanmaktadır. Devlette vazifeli olan kimi kişilerin Özel Harekât Dairesi Başkanı İbrahim Şahin’den talimat aldıkları ve bunun İçişleri Bakanı dahil birtakım yüksek yerlerin bilgisi dahilinde olduğu söylenmektedir.

Suça karışan minimum 100-120 kişi vardır. Bunlar, devlet buyruğunda çalışan katillerdir.

Bu işin devlet çapında soruşturulması lazımdır.

Buna seyirci kalınırsa, demokrasinin işleyeceğinden kuşku ederim.

Bunların meydana çıkarılması halinde, devletin ziyan göreceğinden de tasa ederim. Olağan devlet düzeneğine itimadım yoktur.

Devlet Denetleme Şurası bu türlü bir şeyi üstlenebilir.’

Bu kelamlar üzerine ben kendisine;

“Devlet Denetleme Şurası’nın bu çeşit savları araştıracak bir yapıya ve takıma sahip olmadığını, bunları hükümete intikal ettireceğimi, bir ülkede birden fazla hükümet varmış üzere bir durum olmaması icap ettiğini, benim devlet anlayışımın gereğinin bu olduğunu, varsa birtakım kötülüklerin ortaya çıkması gerekeceğini bunun devlete ziyan vermeyeceğini, bilakis devleti güçlendireceğini” söyledim.

Ana muhalefet partisi Genel Lideri tarafından ortaya atılan bu iddiaların çok önemli olduğu kanaatindeyim.

Bunların tetkik ve tahkik ettirilerek gereğinin ifasını rica ederim. Süleyman Demirel’

* * *

Mektubun içeriği, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin 1996 yılı itibariyle hangi vahim noktada olduğunu yoruma yer bırakmayacak kadar açık yansıtıyor.

Pekala ortadan bu denli yıl geçtikten sonra durum nedir? 

Devlet kendi içindeki çeteleşmeden arınmış, bunu doğuran bataklıkları kurutmuş ve bünyesindeki Susurluk Çetesi’ni tümüyle yakalamış mıdır?

Susurluk Çetesi’nin ne olup olmadığı, kimlerden oluştuğunu, ne üzere icraatlarda bulunduğu, özcesi çetenin tüm faaliyetleri, elemanlarının kimlikleri, devletin arşivinde duruyor.

Pekala, buna karşın neden tümüyle temizlenmiyor?

Bu kümenin temizlenmesini hangi güç engelliyor? 

Devleti oluşturan yasama, yürütme ve yargı ne yapıyor?

Mesut Yılmaz’ın “meydana çıkarılması” halinde “devletin ziyan göreceğinden” korktuğu, “devlet buyruğunda çalışan katiller” hala herkesten daha güçlü olmaya devam mı ediyor?

* * *

Bu sorulara bugüne kadar maalesef hiç karşılık alamadık, bakalım bundan bu türlü alabilecek miyiz?

Susurluk yine gündeme gelince, insan yıllarını alıp götüren eski dokümanları ve soruları da adeta bir refleks olarak hatırlıyor.”

P24’ten alınmıştır.