Erzurum’da Kuran kursunda cinsel istimara uğrayan çocuğun annesi: Yalnızca yedisi değil, daha fazlası yaşadı, Diyanet görmezden geliyor

Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı Erzurum Hacı Bahattin Evgi Yatılı Erkek Kuran Kursu’nda cinsel istismara maruz kalan çocuklarda birinin annesi, “Sadece yedisi değil, daha fazlası yaşadı, Diyanet görmezden geliyor” açıklamasını yaptı. 

İstismarı savcılığa birinci bildiren aile, Halk TV muharriri İsmail Saymaz’a konuştu. 

-Çocuğu neden yatılı kursa gönderdiniz?

Kurs konutumuza çok uzak ve servis imkânı olmadığı için verdim. Cemaatlerin kurslarına vermedim. Dedim ki, daha disiplinli olur, kontrollü olur. Tam aksisi oldu.

-Olayı nasıl öğrendiniz?

Bir gün hasta oldu. Gittim kursa. Hoca “Zekası üst seviyede fakat derslere çalışmıyor” dedi. Konutta dedim ki oğluma, “Önceki belletmenin (H.K.’yı kastediyor) dayanak oluyordu diye mi derslerin yeterliydi?” Oğlum, “Anne, sen bilmiyorsun nasıl bir insan olduğunu. Bize tecavüz ediyordu” dedi. O an koptum. Ne reaksiyon vereceğimi bilemedim.

-Yaşananları nasıl yorumluyorsunuz?

Bir değil, iki değil, üç değil. Çocukları o kişinin başına bırakmışlar, ne yaparsan yap! O da, çok afedersiniz, bildiği üzere…

-Şiddet de var.

Çok ağır şiddet. Oğlumda gördüm izlerini. “Oynarken düştüm” dedi.

-Tabii “Devlet yurdu, kontrol var” diye düşünüyorsunuz.

Cemaat yurduna göndermeyi bilirdim ancak dedim ki devletin nezareti altında bir kurs olsun. Göz yumanların, denetlemeyenlerin ceza almasını istiyorum ki, örnek dava olsun. Yaşadıklarımı, çocuğumun yaşadıklarını diğerleri yaşamasın. Öpmeye, sevmeye kıyamazken, çocuğum neler yaşamış.

-Şu an durumu nasıl?

Toparlamaya çalışıyorum, çok da gücümün yettiğini söyleyemem. Çocuğum akıllı, kendi halinde, sessiz, derslerinde başarılı, yardım etmeyi seven bir çocuktu. O halinden eser yok. Adapsız şeyler olmasın, rabbimizin buyruğunu bilsin, iyiyi kötüyü ayırt edebilsin diye verdiğim yurtta çocuğumun öğrenmediği pislik kalmadı.

Üstü kapanacak bir konu değil. Tahminen çocuğumdan evvel öbür kimseler de yaşadı. Bilmediğim için teslim ettim, emin ellerde diye. O kadar makûs şeyler yaşamış ki…

-En az yedi çocuk…

Yedi diye bir şey yok. Başka çocukların başlarına gelmemiş diye bir şey yok. Aileleri kabul etmiyor, örtmeye çalışıyor olabilir. Başkalarının de yaşadığına eminim. “Başkası duyarsa ne olur?” Olan olmuş. Diğeri duysun ki bizim yaşadıklarımızı yaşamasın. Diyanet’in, Erzurum Müftülüğü’nün üzerine gidilmesini istiyorum.

Kursta o kadar kamera var. Kimileri çevriliyor, kimilerinin üzeri kapatılıyor. Edebim el vermiyor lakin kursun bu iş yapılmadık yeri yok. Herkes “Haberim yok” diyor.

Ben de ilahiyat okuyorum. Çocuk gelişim evrakım var. KPSS’den yüksek puan aldım. Diyanet’e atanabilirdim. Önüm kesildi. Bu kişi evrakı ve eğitimi olmadan, çocukların başına belletmen diye gelmiş. Koskoca Diyanet’sin. Bir kez toplumsal medyasına girilse ne kadar sapık olduğu ortaya çıkıyor. Kontrolden geçirilmemiş!

Diyanet görmezden geliyor. Bir müftünün, bir imamın çocuğu yaşasaydı ne yaparlardı? Sormak istiyorum: Sizin çocuğunuzun başına gelseydi haliniz ne olurdu?”